De Waterlelie
Ik heb de witte water‐lelie lief,
daar die zo blank is en zo stil haar kroon
uitplooit in ’t licht.
Rijzend uit donker‐koelen vijvergrond,
heeft zij het licht gevonden en ontsloot
toen blij het gouden hart.
Nu rust zij peinzend op het watervlak
en wenst niet meer....
(Frederik van Eeden)
Rust in vrede, lieve Rosette.
We zullen je missen...